Valentín Paz Andrade.

Obras realizadas:

Valentín Paz Andrade

Valentín Paz Andrade naceu en Lerez, Pontevedra o 23 de abril de 1898. Foi avogado, escritor, activista político....

Currículum:

Estudou Bacharelato en Pontevedra. máis tarde estudou Dereito en Santiago. Despois de se formar dirixe o diario "Galicia", en que tamén colaboran Castelao, Risco, Maside e Villar Ponte. En 1924 Valentín condenado a un mes de prisión por o carácter dos seus artigos. En 1931, el foi para o Congreso en Pontevedra en Cortes Constituíntes. Despois da revolta militar contra a República é desterrado para a Serra Queixa verán. É entón confinada a Villanueva de la Serena (Estremadura). En 1939 el casou con Pilar Rodríguez Prada. En 1942 empeza directo da revista Pesca e en 1950 viaxou a Bos Aires convidado polo Centro Galego. En 1964 foi nomeado para a Academia Real de Galicia cun discurso titulado A galeguidade na obra de Guimarães Rosa. Despois da morte de Franco, eu formaba parte da "Comisión dos 10" da Oposición Democrática con eles, Felipe González, Tierno Galvan, etc). En 1977 foi elixido senador de Pontevedra, en Galicia a candidatura demócrata.

Obras realizadas:

Valentín Paz Andrade publicou numerosos artigos periodísticos. Como surista mostrou a súa preocupación pola realidade socio-económica de Galicia en obras como Pranto matricial, Galicia como tarefa, Sementeira do vento, La marxinación de Galicia, El capital como factor do desarrollo de Galicia, El sistema económico de la pesca en Galicia, Produción e flutuación de las pesqueiras, os dereitos sobre el espacio marítimo. A Súa personalidade polifacética lo levou tamén a publicar algunhas obras de poesía como Pranto matricial (1954), Sementeira do vento (1968), Cen chaves na sombra (1979) e ensallos como La Anunciación de Valle Inclán (1967), Transferencias etnolóxicas de Galicia en el Brasil Ulterior (1976), e A galecidade na obra de Guimaraes Rosa (1978). Paz Andrade mostra tamén a súa preocupación política en obras como O modelo federal para a constitución do Estado galego e Testemuñas e perspectivas de homenaxe ao Seminario de Estudos Galegos (1978). Ademais publicou a biografía máis importante que existe sobre Castelao titulada Castelao na luz e na sombra (1982).