PLATERO MAIS EU EN CANGAS
Acabábame de despertar, os ollos pesábanme como a un cativo pódelle pesar un saco de patacas, entón esfragueime os ollos suavemente, e dirixinme o balcón, toda a noite habían caido gotas como lágrimas do ceo ao chegar a venta transparente como a auga vin un fermoso arco da vella de tres mil cores perdinme en aquela beleza parecíame precioso entón chamei a Platero para que vira o fermoso arco da vella estivemos moito tempo contemplando o arco da vella pero pouco a pouco como o sol na noite foise desvanecendo. Era venres esó so significaba unha cousa que había mercado eu vestinme e púxelle a Platero as alforxas marróns como os troncos das arbores do monte. Saímos para ao mercado e seguramente tamén parariamos na praza a mercar peixe por fin habiamos chegado o mercado e a xente gritaba:¡barato,barato todo a dos euros rapazas hai bragas a un euro nenas!Platero estaba asustado por aqueles eufóricos gritos. A xente empurrábase e pegábanse por aquelas prendas tan descontadas, parecía unha competición por ver quen levaba a mais roupa descontada, entón perdín de vista a Platero. Durante un momento estiven moi preocupado pero guieime polo meu oído e escoitei o suave trote de Platero e reuninme con el.
A o ver que Platero estaba tan asustado polo mercado decidín volver para casa tranquilos sen estraños e xente gritando.
Isma e Andrea.
Isma e Andrea.
