Lenda.

Lago de Castiñeiras

Fai moitos, moitos anos caeu un meteorito cerca dunha montaña en Pontevedra e formouse o lago de Castiñeiras. Se cre que nese lago viven aliens que cada noite saen para explorar e encontrar cousas que lles sirvan para chamar a os seus amigos e volver a casa. Un dia enteraronse uns campesinos e quixeron axudarlles pero como tiñan a tecnoloxía moi atrasada non puideron facer nada. Tiveron que convivir algúns pensan que os aliens seguen vivindo naquel lago.

Platero e mais eu.

Platero e mais eu en Cangas.

No enterro do Momo.

Era o ultimo dia do Entroido e decidín levar a Platero ao enterro do Momo. Eran as sete e media da tarde é xa escurecera toda a xente estaba preparada nós balcóns, nós baixos, en medio da rúa. Todos esperaban a chegada do Momo na súa carroza como un famoso personaxe de película. Hai estaban chegaban as primeiras carrozas e ao final víase o gran borracho o Momo, as primeiras carrozas eran moi orixinais. Unha carroza ía de negro como góticos outra ía de bruxas e incluso unha foi de cartas de póker. Platero xa estaba un pouco asustado pero cando chegou o Momo deulle un temblereque como un terremoto e foise correndo asustado polo Momo. Dirixíase a Alameda e quedouse naquel lugar ata que rematou todo e volvimos para casa.

Platero e mais eu.

Na Tormenta

      Estabamos Platero e máis eu paseando ao lado da praia de Rodeira cando de súpeto salpicounos unha ola moi grande, azul e branca, espumosa como unha nube. O mar estaba moi bravo, Platero non deixaba de moverse como se se acercase unha tormenta e entón  dirixímonos a un sitio seguro.

     Íamos polo paseo ata a alameda cando de súpeto caeu unha arbore que por pouco dálle a Platero. A tormenta cada vez era máis forte e o vento levábase as pertinencias da xente como un vulgar ladrón. De súpeto golpeoume un reloxo de pulseira de ferro e déixame inconsciente.

      Dentro de dous horas ou máis espértome gracias aos golpiños que me daba Platero co seu hocico. A tormenta xa amainara e o sol brillante como unha luz na escuridade volvía a saír Platero e mais eu volviamos a casa para descansar.


                                                                                 Ismael

Crítica literaria de El diario de Greg 5.

Crítica literaria de El diario de Greg 5.

El libro El diario de Greg 5 me ha encantado porque las cosas que le pasan todos los días son muí divertidas sobretodo las que le pasan en el instituto. También es muí emotivo porque Greg pierde asu mejor amigo y no puede afrontar los cambios de acerse mayor sin su mejor amigo. Pero el final me ha encantado porque Greg recupera a su mejor amigo y todo le va mejor en la vida.